خوش خلقى و نشاط، یکى از عوامل«طول عمر» است، امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «اَلبِّرُ وحُسْنُ الخُلْقِ یُعَمِّرانِ الدّیارَ ویزیدانِ فی الاَْعمارِ(5)؛نیکى و حسن خلق، شهرها را آباد و عمر آدمى را زیاد مى کند».
امام صادق(علیه السلام) نیکى کردن و حسن خلق را موجب طول عمر شمرده است، که شاید این به خاطر آن است که شخص نیکوکار در انجام کارهاى نیک و خیر یک نوع مسرت و نشاط خاصّى در خود احساس مى کند و لذا نیکوکارى از نظر بهداشتى همان اثر و نتیجه حسن خلق را دارد.
امام صادق(علیه السلام) در جاى دیگر این صفت پسندیده را از اسباب نیکبختى انسان مى شمارد:«مِنْ سَعادَةِ الرَّجُلِ حُسْنُ الْخُلْقِ(6)؛ یکى از عوامل سعادت و نیکبختى انسان خوش خلقى است».
خوش خلقى موجب توسعه معیشت و ازدیاد رزق و روزى و پیدایش انس و الفت است. حضرت على(علیه السلام) فرمود:«حُسْنُ الاَْخْلاقِ یُدِرُّ الأَرْزاقَ وَیُونِسُ الرِّفاقَ(7)؛ حُسن خلق و گشاده رویى رزق و روزى را برانسان فرو مى بارد و دوستان را به انسان مأنوس مى کند».
