افزایش محبوبیت نام محمد در بریتانیا

بر اساس نظر سنجی دفتر آمار ملی بریتانیا نام محمد با هجی های مختلف در صدر فهرست نام های منتخب والدین در انگلستان و ولز قرار دارد و این امر نشانه تعمیق حس وفاداری مسلمانان بریتانیا به دین اسلام است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسلام آنلاین، تجزیه و تحلیل های دفتر آمار ملی بریتانیا نشان می دهد که نام محمد درمیان تمام نام های دیگر محبوب تر بوده و این امر سیر صعودی را طی می کند.

هجی های مختلف نام محمد در سال 2006 به 4255 نام می رسد و این تعداد از اسامی جورج و جوزف پیشی گرفته است، درحالی که در سال 2000 نام محمد برای 3732 کودک پسر انتخاب شد.

افزایش انتخاب نام محمد برای کودکان به افزایش مهاجرت پاکستانی ها و بنگلادشی ها ارتباط دارد. بریتانیا همچنین با افزایش مهاجرت مسلمانان از کشورهای اسلامی یا کشورهایی که دارای جمعیت قابل توجهی مسلمان بوده رو به رو شده است.

افزایش محبوبیت نام محمد همچنین نشان دهنده تعمیق حس وفاداری مسلمانان بریتانیا به دین خود است.

اولین جامعه مسلمان آسیایی که به طور ثابت در انگلستان اقامت کردند کشمیری ها بودند که در اواخر دهه 1930 به بیرمنگام و برادفورد وارد شدند. از اواخر دهه 1950 به بعد، مهاجرات از میرپور افزایش یافت و همراه مهاجرت از دیگر بخش های پاکستان به ویژه شمال استان پنجاب و منطقه آتاک در شمال غربی استان فرونتیر بود.

پاکستانی تبارها بیشتر شهرهایی چون وست میدلند، وست یورک شایر، لانکاشایر، منچستر و شهرهای صنعتی جنوب شرقی انگلستان چون لاتون، اسلاو و آکسفورد را برای اقامت انتخاب کردند. جمعیت جامعه مسلمانان بریتانیا هم اکنون 8/1 میلیون نفر تخمین زده شده است.  بر گرفته از سایت تبیان

بازاین چه شورش است که در خلق آدم است
بازاین چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو
کارجهان وخلق جهان جمله در هم است
گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است
گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است 

ای ساربان آهسته ران                   آرام جان گم کرده ام
آخر شده ماه حسین                     من میزبان گم کرده ام
در میکده بودم ولی                        بیرون شدم از قافلی
ای وای ازاین بی حاصلی                عمر جوان گم کرده ام
آیان رسد شام سیه                       آید حبیب من ز ره
اما خدا حالم ببین                          من یار را گم کرده ام
 وای از این غوغای دل                      از دلبرم هستم خجل
وقت سفر ماندم به گل                    من کاروان گم کرده ام
نعمت فراوان دادیم                          منت به سر بنهادیم
اما ببین نامردیم                            صاحب زمان گم کرده ام
من عبد کوی عشقم                      من شاه را گم کرده ام
    آقا تو را گم کرده ام
دل بشکنین نامه چنین                   با خون دل ای مهجبین
اما ببین بخت مرا                           نامه رسان گم کرده ام
شرمنده ام اما بگم                         آقا تو را گم کرده ام